Wzmaganie głodu? Ale to przecież tylko kolor pomarańczowy!

Kolejny kolor (zaraz po żółtym), który kojarzy się z ciepłem, latem (chociaż też i jesiennymi liśćmi) oraz oczywiście z pomarańczami, stąd też jego nazwa. Pomarańczowy ma w sobie formę i porządek, ale jest bardzo trudny w odpowiednim zestawieniu kolorów.

Osoby, mające ten kolor w sobie, są aktywne, niecierpliwe i spontaniczne, ale przede wszystkim (choć nie musi być to reguła) ich przyjaźń jest ciepła i bliska. Cechuje je konsekwentność w dążeniu do celów oraz zorganizowanie, ale nie są za bardzo cierpliwe. Chcą realizować postawione cele i poszerzać swoje możliwości. Barwa charakteryzuje ludzi, którzy są dobrymi kucharzami i mają dobry styl, smak. Pomarańczowy wzmaga głód, co często wykorzystują właściciele restauracji i innych miejsc, w których jest podawane jedzenie.




W Japonii sądzi się, że kolor pomarańczowy sprzyja miłości, szczęściu i bogactwu.

Spokój i nadzieja - poznajmy kolor zielony.

Zielony, podobnie jak z brązowym, kojarzy mi się z naturą... Ponadto też z wiosną, rozkwitaniem, płodnością, odnową i zmianami. Cechuje się spokojem, nadzieją i harmonią, co nam kojarzy się z relaksem na cudownej, zielonej, soczystej łące.  Ubieranie zielonych ubrań daje nam właśnie tą namiastkę harmonii. I tak jak w przypadku niebieskiego zielony to świeżość oraz wolność.

Ta barwa ma w sobie energię, dzięki której chce się żyć, działać i skakać z radości, choć oddziałuje na układ nerwowy uspokajająco. Jest też zdrowy dla oczu, więc nie bez powodu powinniśmy mieć coś zielonego wokół siebie w biurze itd.

Poza tym - stoły do billarda i przedmioty w kasynach są zielone, bo oznacza to losowość, przypadek i pieniądze.  




Cechuje osoby skłonne do zmian, bardzo otwarte, radosne i przede wszystkim optymistyczne. Tutaj nie wchodzi w grę depresja, pesymizm czy obojętność, jednak choć zielony z brązowym łączą cechy natury, to zielony nie jest tak stabilny jak ten drugi kolor, wręcz przeciwnie - niekiedy osoby mające zielony są niepewne i niestabilne, brakuje im wewnętrznego uporządkowania.

Tak twórczo, ale i tajemniczo - kolor fioletowy.

Fiolet to kolor tajemnicy, niezwykłości i chociaż noszą go księża w kościołach, to ja widzę w nim nutkę magii i niecodzienności. Pobudza do działania i oderwania się od szarej rzeczywistości. Jest symbolem władzy, szlachetności i luksusu.




Kolor osób, które poszukują w życiu odpowiedzi na różne pytania, co interesują się psychologią, zajmują się rozwojem własnej osobowości, ale też i takich ludzi, co ślepo wierzą w jakieś poglądy swoje lub narzucone, odrzucając wszystkie inne przeczące temu właściwemu (przede wszystkim tyczy się to wiary chrześcijańskiej). Fiolet cechuje się kreatywnością i twórczością, czasem też pewnego rodzaju ograniczeniem (dotyczącym twardego trzymania się przy swoich poglądach, nie dając szans sobie na poznanie innych), wrażliwością i nieufnością. 




Fioletowy używany jest w Kościołach, symbolizuje pokutę, mękę Jezusa albo też i postawiony w życiu cel, jakim jest osiągnięcie zbawienia. Niektóre odcienie fioletu stosowane są w terapiach leczących lęki.

Obojętność czy zwątpienie? Kolor szary.

                  
Ten kolor nie ma w sobie ani ciepła, ani zimna, ani radości, ani złości. Jest w pełni neutralny, a może i czasem obojętny. Osoby, które mają w sobie ten kolor, są zazwyczaj nieśmiałe i chcą pozostać w ukryciu, żeby nie zwracać na siebie zbytnio uwagi. Cechują się stagnacją (brakiem jakichkolwiek zmian), biernością (brakiem inicjatywy) i pasywnością (brakiem chęci do działań). Poza tymi cechami osoby o tej barwie mają pewne zalety... Mianowicie są samodzielne i dojrzałe - pokazują, jak świetnie sobie same radzą i że nie potrzebują żadnej pomocy czy rad. Nawet jeśli szary nie ma w sobie żadnej energii, to ma w sobie sporo tajemniczości, mroku. Kojarzony jest z dojrzałością i inteligencją, ale też i  z depresją.

Kojarzony najczęściej z procesem starości.

Brąz - symbol natury i zrównoważenia.

Brąz to symbol natury (jeszcze tak w połączeniu z zielonym i niebieskim - cud miód). Gdy rozmyślałam od czego zacząć lub co można dodać ze zdjęć, wpadła mi do głowy kawa a dokładniej ziarenka, później dopiero pień drzewa i cała reszta innych dodatkowych pomysłów. Brązowy kojarzy mi się przede wszystkim z przyrodą - pięknymi, grubymi pniami drzew; świeżo zaoranym polem,  ściółką w lesie itd. Ma taki szlachetny, wniosły charakter, przez co często i chętnie wykorzystywany jest w artyzmie.

Ta barwa cechuje się poczuciem i zarówno potrzebą bezpieczeństwa, stabilności oraz spokoju. 
Osoby o tym kolorze są zazwyczaj zrównoważone, zdecydowane i konkretne, nierzadko poważne. Nie można im zarzucić braku odpowiedzialności i rzetelności czy dokładności w tym co robią z racji tego, że są bardzo pracowite i sumienne. Niestety bywa i tak, że brakuje im wiary we własne siły i czują strach przed niepewną przyszłością, co nie znaczy, iż są niepewne siebie czy mają niską samoocenę - po prostu mają swoje zwątpienia. Brąz związany jest z tradycjonalizmem, więc i osoby mające ten kolor są konserwatywne - przywiązane do tradycji, niechętne do zmian - a przynajmniej nie częstych, jakichś nowości.

Sztuczne niczym lalki Barbie - kolor różowy.

Kolor ten stereotypowo należy do małych dziewczynek. Nierzadko kojarzony z zabawkami, przede wszystkim lalkami Barbie, które przyciągają wzrok małych dzieci, dzięki czemu wzrasta popyt w sklepach...
Skoro już zaczęłam o stereotypach, to wypadałoby dodać o kobietach, ubierających się na różowo, co ma wydźwięk pejoratywny, jeśli zanadto czuć przesadę.
Patrząc na owe kobiety, widzę podobieństwo właśnie do lalek Barbie - tlenione blond włosy, jakieś ozdoby we włosach, sztuczne rzęsy, paznokcie itp. Zapewne każdy wie, jak to wygląda. Zastanawia mnie, czy to infantylność czy po prostu moda?







Niestety kolor ten często jest kojarzony z dziecinnością, sztucznością, mimo że jest bardzo delikatny i kobiecy, jeśli przy ubiorze zachowany jest rozsądek.
Cechuje osoby słabe psychicznie, wrażliwe, uczuciowe, które potrzebują czułości, opieki, miłości czy pieszczoty. Kryje się w nim przesadna ostrożność, głupota, a czasem nawet złość i agresja - jeśli jest to "wściekły" różowy, jednak trochę różni się od tych dwóch negatywnych emocji w czerwieni.

Róż stanowczo pasuje do kobiet niżeli do mężczyzn z racji tej delikatności i kobiecości. Kolejny stereotyp do różu, jaki powinnam zaznaczyć, że mężczyzna ubierający się w odcieniach tego koloru jest innej orientacji seksualnej niż z natury ma być.

Sama dobroć i niewinność - znaczenie koloru białego.

Biel to kolor, który mają młode panny w dniu ślubu, co ma wskazywać na ich czystość i niewinność (choć jakby tak pomyśleć logicznie, jest to tylko powierzchowność, bo w środku można mieć diabła, a na sumieniu grzechów niezliczenie wiele - pomińmy).
W każdym razie patrząc na ten kolor można odnieść wrażenie dobroci, przeciwnie niż o czerni. Każdy dobry bohater powieści czy ekranizacji utożsamiany jest z białym, zaś każdy zły z czarnym. Poza tym w bieli kryje się nie tyle co dobroć, jak również prostota i skromność.


Ponoć osoby, mające w sobie ten kolor, nie posiadają zbyt wysokich zdolności analitycznych i przywódczych.








Odpowiednikiem białego jest fioletowy, dlatego też - nie zważając na głębsze powody i znaczenia, obie barwy są łączone ze sobą w kościołach chrześcijańskich. Te kolory noszą księża, a sam biały ministranci.

Ten kolor cechuje osoby dążące do niezależności i indywidualizmu; niezależne, lojalne i wierne, komunikatywne oraz opanowane.


W Japonii ten kolor oznacza młodość i naiwność, jednak poza tym krajem także chłód, samodzielność, dojrzałość czy samotność.

Sama czystość i niewinność! To widać:).

Niczym świeża bryza - kolor niebieski.

Pierwsze skojarzenia, jakie przykładowo mogłyby być, związane z kolorem niebieskim to nieograniczenie podobne do rozmiaru nieba czy wód; wyobraźnia, marzenia; wolność niczym jak u ptaka. Patrząc na ten kolor można mieć poczucie spokoju i świeżości.

Osoby lubiące niebieski (choć nie w większości) są ufne i wierne, mają zdolności analityczne. Bywają podatne na krytykę, co skutkami są mała odporność na stres i niskie poczucie własnej wartości. Te osoby jednak są uporządkowane, sumienne, ale także często niezdecydowane w różnych wyborach. Potrzebują uznania wśród ludzi i chcą być oryginalne, niezwykle, co często nie wychodzi na dobre.



Kolor niebieski podkreśla pozycję i kompetencje - ogólnie własny autorytet. Ponadto relaksuje i wycisza. Jest symbolem przywiązania do tradycji. Pobudza do produkcji noradrenaliny - hormonu uspokajającego. Do tej barwy i jej cechy związanej z marzeniami bardzo pasuje zdanie "myśleć o niebieskim migdałach" - to tak apropo.


Co do tego koloru dodam własny komentarz... Mam pokój, w którym ściany są niebieskie tak, jak kolor nieba w piękną, wakacyjną pogodę. Cudownie uczy się w nim, ale nawet jeśli przed snem patrzę na te ściany, to mam problemy z zaśnięciem. Pomijając ten fakt, to chociaż gdy wpatruję się w nie, mam ochotę pomarzyć.

Znaczenie koloru żółtego - jasnego jak Słońce.

A oto i żółty, który kojarzy się z ciepłem, Słońcem, latem i wakacjami. To kolor optymistów, ludzi radosnych i towarzyskich, którzy są niemało rozmowni. Patrząc po znajomych rzadko zdarzało mi się mieć wrażenie, że osoby noszące żółte ubrania są smutne i pełne depresji, wręcz przeciwnie - obserwowałam, że przeważnie na ich twarzach gościł uśmiech. Co jak co, ale nawet taki żółty ma swoje wady - kolor cechuje się fałszem, zdradą, niepokojem, irracjonalnością, przewrażliwieniem, a nawet impulsywnością i działaniem instynktownym (co nie zawsze jest przecież dobre!).





Żółty ma w sobie pewnego rodzaju energię, która poprawia nastrój, blask i radość. Kolor ten znacznie poprawia nastrój i poczucie własnej wartości. Zwraca na siebie sporą uwagę. Osoby noszące żółty, choć nie zawsze, ale bardzo często potrzebują kontaktu z innymi, mając niekiedy poczucie braku zrozumienia.

Żółty pobudza głód, więc może stąd McDonald's ma o takim kolorze swoje logo?

Zło? Nie! To tylko kolor czarny.

Ten kolor niestety często kojarzony jest z satanizmem, wszelkim pojęciem zła, mroku, brudu... Ludzie mają do niego uprzedzenia, bo jest symbolem żałoby - "Nie noś czarnego, przecież jeszcze nie umarłam/nie umarłem", często mówią bliskie, starsze osoby. Powszechne też jest, że czarne koty przynoszą pecha ludziom, gdy przejdą im przez drogę, więc ogólnie widok czarnego często powoduje odrazę i strach, np. patrząc na subkulturę metali, bo w końcu czarny to elegancja i wyrafinowanie - noszony na wszelkie uroczystości.

Czerń sama w sobie nie jest taka zła, jakby na pozór się wydawało. Ten kolor jest dla osób poważnych, mających własne poglądy, z poczuciem indywidualizmu. Takie osoby mają bogatą paletę uczuć i emocji (niedorzeczny jest stereotyp, że subkultury ubierające się na czarno są tylko smutne i mają depresje). Dodatkowo jest wyrazem tęsknoty za osobami, które odeszły (niekoniecznie z tego świata) czy utraconą miłością. 

Czarny ma w sobie moc, władzę i elegancję. Na filmach często gangi mafijne noszą czarne stroje, bo prezentują zło i mają władzę w rękach.      

W Japonii czarny oznacza doświadczenie życiowe, pewny wiek i szlachetność.

Miłość i namiętność w parze, czyli znaczenie koloru czerwonego.

 

Kolor czerwony ma w sobie mieszankę agresji, nienawiści, miłości i namiętności - jest bardzo dynamiczny. Nie od dzisiaj wiadomo, że kolor ten wywołuje ekscytację i działa pobudzająco (podniecająco) na mężczyzn i choć kobiety nie są tego świadome, to ubierają coś czerwonego lub malują paznokcie, usta na ten kolor, bo jest to seksowne i zmysłowe. Bywa też tak, iż jest to oznaka dni płodnych u kobiety.

Czerwień jest kolorem osób ekstrawertycznych, pewnych siebie i ambitnych. Cechuje samodzielnych i niezależnych, ale też ludzi, którym brak cierpliwości i empatii oraz skłonnych do ryzyka lub manipulacji innymi. 

Czerwoną różę często dają mężczyźni swoim kobietom, bo jest to symbol miłości.

Kolor ten ze względu na swoją dynamiczność jest wykorzystywany w reklamach, bo najlepiej sprawdza się w pokazywaniu nowych produktów, ale też szczególnie w promocjach. Tym kolorem prezentują się napisy sieci sklepów Media Markt oraz TESCO (i wiele innych), aby przyciągać do siebie klientów.

Pobudzające działanie czerwieni może nam udowodnić chociażby reakcja byka na płachtę...

Inne:
-Czerwony kryje w sobie erotyzm.
-Często ostrzeżenia na komputerze mają ten kolor.
-Mając ubraną na sobie czerwień na rozmowie o pracę, często można wywrzeć wrażenie pewnych siebie, wiedzących, czego chce się i konsekwentnie dążących do celów.
-Odpowiednikiem czerwonego jest czarny.

Psychologia barw

Kolory jak kolory... Dla jednych są zwyczajne, dla innych ważnym symbolem. W motywach religijnych czy też używane na potrzeby chwytów marketingowych. Dziewczęce róże, damskie beże czy fiolety, zmysłowa czerwień... Barwy działają na nas uspokajająco lub pobudzająco, można rozmarzyć się, patrząc w niebieskie niebo lub ścianę, albo poczuć głód w kawiarni pomalowanej na pomarańczowo, albo na dodatek dostać zawirowania, patrząc na mieszankę wzorów białych i czarnych na jednym materiału.

A wszystko to za sprawą naszego mózgu, w którym wywoływane są wrażenia psychiczne, kiedy to nasze oczy odbierają promieniowanie świetlne, jednak to dalsza fizyka... Ja natomiast zajmę się kilkoma kolorami, które znaczą coś więcej niż pomyślałby ktoś. 

Już w początkowych wiekach ludzie przypisywali kolorom różne symboliczne znaczenie. Kolor złoty pozostawał na wyłączność dla cesarza, faraona itp. Kolorami oznaczano człowieka, jego duszę i cielesność; dzień i noc czy pory roku.

Kolorami najczęściej i najłatwiej można wyrazić emocje, dlatego też stosowane są w różnorodnych terapiach. Kolory pozwalają nam wyrażać siebie, swój charakter. W współczesnym świecie są też używane do zaakcentowania stylu niektórych subkultur - Metalowcy chodzą na czarno, a Rastamani mają swoje trzy kolory, wyróżniające ich: zielony, żółty i czerwony, Emo często czarny i różowy, a Goci bordowy lub czarny (w każdym razie ciemne). Do przyciągnięcia uwagi idole często ubierają się w bardzo jaskrawe barwy, np. neonowy żółty, niebieski, zielony itp. To, co jasne przyciąga naszym oczom najwięcej uwagi, bo ciemne wtapia się najczęściej w tłum.

Malarze kolorami przekazują odbiorcom swoje odczucia, emocje albo nastrój i zamysł obrazu, a my? My możemy wyrażać swoje emocje i ukazywać osobowość, ale często ludzie zatracają się w modzie dyktowanej przez media: `W tym miesiącu modny jest kolor ten i ten`. Tak w skrócie można ująć tą manipulację, bo w końcu twórcy reklam tworzą różne hasła (których nie przywołam z racji, że nie oglądam telewizji). Wymowny również jest odpowiedni wybór kolorów do zdjęcia - w miarę możliwości, co pozwoli nam przykuć uwagę odbiorcy do konkretnego elementu fotografii.

W 1810 roku J.W. Goethe - znany m.in z książki pt.: "Cierpienia Młodego Wertera", napisał kolejne dzieło "Teoria kolorów" o poetycznych poglądach na temat natury kolorów i jak są postrzegane przez ludzi.

Psychologia barw (czy też koloru) jest stosowana bardzo często w życiu - poznając ją dokładnie, można określić, jak trafić w gust klienta reklamą i za pomocą kolorów zachęcić do wypróbowania bądź kupna produktu czy też do odwiedzenia sklepu, kawiarni bądź firmy. Poznanie psychologii barw i znaczenia każdego koloru pozwala nam dobrać ubrania czegoś np. czerwonego, idąc na rozmowę o pracę, co nadałoby wrażenia pewnych siebie, konsekwentnie dążących do swoich celów.